Het zou maar gebeuren, iemand staat recht voor jouw neus met een vuurwapen op jou gericht. De intenties zijn duidelijk, hij of zij wil dat jouw bloed gaat vloeien. Je staat doodangsten uit. Je staat trillend op je benen, wachtend op het einde. Er klinkt een harde knal. Een kreet van pijn ontsnapt uit je keel, waarna je door je knieeën zakt naar de grond. Alles wordt zwart. Voordat je het weet sta je te getuigen in de rechtszaal.
Tijdens de rechtzaak word de verdachte verdedigd door zijn of haar advocaat. Die komen met het argument dat hun cliënt verward raakte en begon te twijfelen over zijn / haar intenties, waardoor de poging tot doodslag niet intentioneel was. Pure smoesjes, natuurlijk. Die arme advocaat is waarschijnlijk de nacht daarvoor tot 02:00 wakker gebleven uit pure paniek, want hoe verdedig je iemand die de volledige intentie had om een moord te plegen?
Redenen
Is het niet ontzettend gek om perongelijk een (vuur) wapen te richten op een ander? Ik vind dat best knap. Dan vraag ik mij af hoe dat wapen daar überhaupt is gekomen. Teleportatie? Of getoverd? Knap hoor, dat zou ik niet kunnen. Dat wapen is daar voor een reden, je brengt geen wapen mee als je geen intenties hebt om iemand te bezeren, of erger nog, te omleggen. Maar misschien begrijp ik dit gewoon niet.
Straf
Zolang je het straffen van de poging tot doodslag niet even zwaar maakt als de straf van de moord, zullen er ongetwijfeld vele moordenaars vrolijk rond blijven lopen. Wat is de straf voor een poging tot moord? Een poging tot moord is strafbaar met tweederde van de maximale straf die zou worden opgelegd als de moord zou zijn gelukt of voltooid (30 jaar). Op een poging tot moord staat daarom een maximale gevangenisstraf van 20 jaar. Na maximaal 20 jaar huppelen moordenaars weer vrolijk rond. 20 jaar is namelijk helemaal niet lang voor het wegnemen van iemands leven.
Nabestaanden
Voor hun begint dan pas de lijdensweg. Ze moeten elke dag leren leven zonder iemand die ze dierbaar hebben. Vele nabestaanden ontwikkelen hierdoor een trauma. Als gevolg, krijgen vele mensen last van PTSS. In sommige gevallen zijn de reacties permanent en ernstig. PTSS-symptomen verschijnen meestal kort na het trauma. Bij de meeste mensen verdwijnen deze symptomen vanzelf in de eerste weken en maanden na het trauma. Voor sommigen kunnen de symptomen jaren aanhouden, vooral als ze onbehandeld blijven. Een PTSS gaat vrijwel nooit vanzelf weg. Behandeling is bijna altijd nodig om klachten weg te nemen. Meer dan de helft van de PTSS-patiënten heeft na vijf jaar zonder behandeling nog steeds ernstige klachten. Hoewel uit eindelijk de meeste mensen wel een manier vinden om hun trauma een plekje te geven, zullen ze het voor altijd bij hun dragen.
Waarom zou dan de poging minder zwaar tellen? Er wordt een wapen op je gericht met een intentie, en als dat schot mist, wordt je gematst omdat je helemaal niet kan richten?