Ratatouille gaat over Remy de rat (gespeeld door Patton Oswalt) die een grote droom heeft om kok te worden. Hij leeft samen met zijn vader en broer in een rattenkolonie. Remy’s vader is de leider van de kolonie en heeft dus veel strenge regels, niet alleen voor de kolonie, maar ook voor Remy en zijn broer Emile. Emile heeft geen probleem met deze regels en houdt ervan om samen te zijn met zijn vrienden en familie, maar Remy heeft hier een groot probleem mee.
Hij wil namelijk vrij zijn van het leven als een ‘vieze rat’ en wil graag eropuit en dingen ontdekken. De kolonie leeft op de stoffige zolder van een oud vrouwtje dat geen benul heeft dat ze daar leven. Dit vrouwtje kijkt vaak naar kookdocumentaires en shows.
Dit geeft Remy de kans om volop te leren van deze shows en de boeken die zij heeft liggen. Remy’s inspiratie komt vooral van één kookboek van een specifieke chef, namelijk ‘Auguste Gusteau’s Anyone Can Cook’. Ook al heeft dit oude vrouwtje een smaak voor pittige shows en boeken, haar angst voor ratten is ook heel erg sterk.
Op een dag kijkt Remy naar een van de kookshows die het vrouwtje aan heeft staan wanneer ze in slaap is gevallen. Remy kijkt toe tot het moment dat er een fragment komt over chef Gusteau zelf.
Hier komt Remy er snel achter dat het restaurant van Gusteau hevig lijdt onder het overlijden van Gusteau. Gusteau is namelijk al een tijdje dood. Wanneer Remy hierachter komt, komt het pittige vrouwtje ook achter hem en zijn broer aan met een geweer.
Na heel veel moeite met het ontsnappen aan het vrouwtje lijdt de hele kolonie hieronder. Ze vluchten weg van het huis. Remy vlucht ook, maar realiseert zich dat hij zijn, eigenlijk het oude vrouwtjes, kookboek bij zich heeft.
Hij draagt het snel uit het huis en springt zelfs uit een raam. Hij probeert te ontsnappen en zijn familie achterna te gaan die al verder zijn in een rivier die leidt naar een riool; Remy raakt hen kwijt.
Hij ontsnapt snel uit het riool en kijkt tegen een moeilijke toekomst op. Hij komt erachter dat hij de hele tijd onder Gusteau’s restaurant zit en begint een moeilijk avontuur om de beste kok te worden door in de koksmuts van een jonge “garbage boy” te kruipen.
You are a cook! A cook makes!
Auguste Gusteau
A thief takes. You are not a thief.
Mijn mening
De film is na maar liefst 16 jaar niet vergeten. Er zijn allerlei ‘memes’ te vinden, bijvoorbeeld een moment waarop Remy de soep ruikt aan het begin van de film en kokhalst. Omdat ratten biologisch gezien niet kunnen kokhalzen, is het komisch om te zien hoe die soep zo slecht is dat hij dat wel moet doen.
Ik vind het persoonlijk prachtig hoe de film van heel depressief naar super vrolijk gaat. Het verandert in een warmere, kleurrijkere sfeer. Er zijn geen stukken waar het niet te rustig is en niet te veel actie. Het is altijd of heel rustig en verdrietig of heel blij en actief.
Een ander hoogtepunt is de soundtrack. Dit, naar mijn mening, is een van de beste elementen in de film en dat komt allemaal door de legendarische componist Michael Giacchino. Wat ik zo mooi vind aan de soundtrack is dat de muziek elke keer veralndert, maar altijd een accordeon heeft in elk liedje.
Remy’s lied aan het begin (This Is Me) heeft bijvoorbeeld ook een accordeon erin, maar niet op dezelfde manier als de rest van de liedjes in de soundtrack. Dit is het beste mengsel van wat Remy’s karakter inhoudt.
Ik raad zeker aan deze perfecte film te kijken. Naar mijn mening is dit de beste film die ooit is uitgebracht.
